Багын дурсамж - 1

Хөлд орж ядан аваа хүүг бүдэрч унахад
 Өвдөг шалбалан тосч авсан хөх чулуу
Хүнээр татуулалгүй биеэ дааж тэнцэхээр
 Өндийн босоход түшиж тулсан хөрст газар
Хөл доороос дулаан илчээрээ төөнөж
 Өргөснөөс намайг харамласан шаргал элс
Хүсэн зоргоороо цээж дүүрэн амьсгалуулж
 Өөр хаанаас амтлаагүй цэнгэг агаар

Ертөнцийг бүрхсэн харанхуйг гэрэлтүүлж
 Өнгө хослуулан бүжих лааны дөл
Ер бусаар намайг илбэдэн бүүвэйлж
 Өргөө гэрийг дүүргэсэн хөгжмийн аялгуу
Жирийн тайван амгалан үдшийг илтгэн
 Хааяахан чимээ өгөх нохдын дуун
Жаргалаар бялхаж халгисан балчир нас
 Хамгийн тодоор дуурсагдах гэгээн дурсамж...

Буруугүй буруутан

Зүгээр мөрөөрөө алхаж явахад минь
Зүрх рүү минь сум харвасан чи буруугүй
Зүү ч орох завсаргүй хуягласан гэж бодож
Зүггүй гэнэн явсан би ч буруугүй

* * *

Нүд, сэтгэл, хайрыг минь булаасан
Нүгэлгүй сайхан төрсөн чи буруугүй
Нүүр тулж ярилцахаас зүрхшээж яваагаас өөр
Надад өөр буруу байна уу?

* * *

Атгахан зүрхийг минь булгилуулан тонгочуулсан
Ариухан гэгээхэн хайр буруугүй
Алдахаас айсан бачуурал галзуурал байна
Ахиад өөр буруу юу байна?

2

Салхи исгэрэн
Санаа алдахад
Бодол амирлуулан
Бороонд алхмаар

Зүүдний мухраас
Зүрхэнд ирсэн
Гэгээн хайрыг
Гэрэвшин хүлээнэ

Хүрээд очихоор
Хүсэн тэмүүлэвч
Гэв гэнэт
Гэдрэг татагдлаа

Чин сэтгэлээ
Чимээгүй хадгаллаа
Сэтгэл дотроо
Сэм хайрлалаа

Ичингүйрэв

Сэтгэл хөдөлтөл бичсэн шүлэгнээс
Сийрүүлсэн мөртүүд минь ичих шиг
Ичлээ гээд яахав шүлэгхэнүүд минь
Илүү сайжирна гэж итгэнэм

Нулимс дусалтал бичсэн шүлэгнээс
Нуугдаж байхгүй бол горьгүй нь гэж
Бадагхан шүлэгнүүд минь та нар
Бачимдсан аялгаар надад хэлэв үү

Хүнийг нүднээс нуугдмаар бол
Хүрч битгий ир над дээр
Олонд харагдахаас зугтаад байвал
Онцолж бүгдэд уншуулна даа та нарыг

Битгий...

Бодол минь хүсэл минь сэтгэл минь
Борхон зүрхийг минь бүү шийтгэ
Буруудсан хийсэн зүйл нь ердөө л
Бусдын зүрхэнд татагдсан юм

Хүсэл минь хясал минь бодол минь
Хүрэн зүрхийг минь бүү түгшээ
Хүлээлт хэмээх далайг гаталж
Хүний зүрх рүү тэмүүлж яваа юм

Эхлэл

Толгой сүүл холбож
Тоотой хэдэн шүлэг бичсэн би
Зүрхнээс ундрах мөртүүдийг
Зүгээр мартаж чадашгүй нь

Сүүл толгой холбосон нь
Сүртэй сайхан биш ч
Дотроос урсах үгсийг
Дор нь бичээд хадгалъя

Бичгийн хэв минь муруй ч
Билэг оюун минь цэлмэг
Яруу найрагч болохгүй ч
Ядаж хэдийг тэрлэе ээ