Салхи исгэрэн
Санаа алдахад
Бодол амирлуулан
Бороонд алхмаар
Зүүдний мухраас
Зүрхэнд ирсэн
Гэгээн хайрыг
Гэрэвшин хүлээнэ
Хүрээд очихоор
Хүсэн тэмүүлэвч
Гэв гэнэт
Гэдрэг татагдлаа
Чин сэтгэлээ
Чимээгүй хадгаллаа
Сэтгэл дотроо
Сэм хайрлалаа
Sunday, January 24, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Өө яасан юм болдоо. Аймхай даа юу, даруухандаа юу бүү мэд ямар ч байсан ухарч байгаа нь хачирхалтай л юм :( Үйл явдал, өрнөлтэй гоё шүлэг байна шүү ;)
ReplyDeleteХэн гэдрэг татсаныг хэлж мэдэхгүй нь ээ :P
ReplyDeleteпаах Ганаа чин аймар бичдэг болцим байна шт,
ReplyDeleteгэв гэнэт
гэдрэг алхлаа
гэдэг мөрийг нь уншсан толгой зарс хийжин, аймар бичдэг болжээ, энэ эрчээрээ бичээд байгаарай, амжилт хүсье
Баярлалаа.
ReplyDeleteАймаар гэнэ ээ хэхэ, алтны дэргэд удаан байсан гууль шарлаж эхэлж байгаа нь энэ юм болов уу? :P
Танаас ийм магтаалын үг сонсоондоо тун таатай байна :)
Бичихэд хүртэл зарсхийж байсан юм, уншихад тэгж санагдсан бол ашгүй дээ :D